Warszawa, 6 marca (TASR) – Bronisław Geremek założył antykomunistyczny ruch związkowy Solidarność i był kluczowym współpracownikiem Lecha Wałęsy, przyszłego prezydenta Polski. Był nazywany w Polsce „Pan Europa” – i znacznie więcej niż dlatego, że mówił po angielsku, niemiecku, francusku i włosku.

W niedzielę 6 marca, 90 lat po narodzinach polityka i historyka Bronisława Geremka, jednej z głównych postaci opozycji demokratycznej w Polsce.

Bronisław Geremek, prawdziwe Benjamin Lewertow, urodził się 6 marca 1932 roku w Warszawie w rodzinie kupieckiej. ocalały z Holokaustu; gdy miał 11 lat udało mu się uciec z warszawskiego getta, jego ojciec zginął w obozie w Oświęcimiu.

Po ukończeniu studiów historycznych na Uniwersytecie Warszawskim w 1954 rozpoczął pracę w Instytucie Historycznym PAN. W latach 1960-65 wykładał na Sorbonie w Paryżu. Po powrocie do Polski Bronisław Geremek został wydalony z akademii z powodów politycznych i studiował historię średniowiecza. Był jednym ze światowych liderów w tej dziedzinie.

W 1950 wstąpił do rządzącej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR), ale w 1968 wystąpił z Komunistycznej Partii Polski na znak protestu przeciwko okupacji Czechosłowacji przez wojska sowieckie.

W drugiej połowie lat 70. Bronisław Geremek aktywnie zaangażował się w polską opozycję demokratyczną, odgrywając ważną rolę w demontażu reżimu komunistycznego w Polsce.

Latem 1980 współtworzył niezależny ruch związkowy Solidarność, stając się bliskim współpracownikiem i doradcą Lecha Walęsa. Po ogłoszeniu stanu wyjątkowego w grudniu 1981 r. był kilkakrotnie aresztowany i więziony jako przewodniczący komitetu doradczego programu solidarności.

W drugiej połowie lat 90. był jedną z czołowych postaci polskiej demokracji. W 1989 r. wziął udział w okrągłym stole między rządem a opozycją, który zapoczątkował przejście kraju od komunizmu do demokracji. Efektem było na przykład porozumienie o zorganizowaniu – po ponad 40 latach – pierwszych częściowo wolnych wyborów. Odbyły się one w czerwcu 1989 roku. Solidarność zwyciężyła, a Bronisław Geremek został posłem na Sejm RP.

Od października 1997 do czerwca 2000 był ministrem spraw zagranicznych w gabinecie premiera Jerzego Buzka. Na tym stanowisku prowadził negocjacje z Unią Europejską i orędował za przystąpieniem Polski do Sojuszu Północnoatlantyckiego (1999).

Został wybrany do Parlamentu Europejskiego w 2004 roku i to podróż z Warszawy do Brukseli zabiła Bronisława Geremka latem 2008 roku. Zginął 13 lipca 2008 roku w wypadku samochodowym na zachodzie Polski.

Wiadomość o śmierci Bronisława Geremka wstrząsnęła także europejskimi politykami. Były prezydent Polski Aleksander Kwaśniewski wraz z innymi przywódcami europejskimi nazwał go jednym z ojców polskiej demokracji. Ówczesny szef Komisji Europejskiej José Manuel Barroso nazwał go „Niezwykłym Europejczykiem”.