BRATYSŁAWA. Gry nordyckie. Pod wieloma względami poprzedniczka Zimowych Igrzysk Olimpijskich była organizowana od 1901 roku przez Szwedzkie Centralne Stowarzyszenie Promocji Sportu (Centralne Stowarzyszenie Promocji Sportu).
Było to zaledwie pięć lat po stworzeniu współczesnych igrzysk olimpijskich w 1896 roku za sugestią barona Pierre’a de Coubertina.
Jednak to wyjątkowe wydarzenie wielosportowe jest kojarzone bardziej niż z tym stowarzyszeniem w imieniu jednego z członków założycieli Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego (MKOl), Viktora Balcka.
Generał armii z łysą głową i niezapomnianymi kręconymi białymi wąsami stał na początku doniosłego wydarzenia, które obecnie nazywamy prekursorem Zimowych Igrzysk Olimpijskich.
1. Pierwsze Igrzyska Olimpijskie – Chamonix
Był koniec stycznia 1924 roku, kiedy przebywał w mieście Chamonix we francuskich Alpach zorganizował pierwsze oficjalne Zimowe Igrzyska Olimpijskie pod patronatem MKOl. Wydarzenie, zwane także Międzynarodowym Weekendem Sportów Zimowych, trwało właściwie jedenaście dni.
Gry odniosły ogromny sukces. W szesnastu dyscyplinach sportowych rywalizowało 250 sportowców z szesnastu krajów. Finowie i Norwegowie zdobyli w sumie 28 medali, więcej niż reszta rywalizującego świata razem wzięta.
Norwegia wygrała nieoficjalne zawody drużynowe z siedemnastoma medalami. Stany Zjednoczone zajęły trzecie miejsce, a Charles Jewtraw zdobył jedyny złoty medal w biegu na 500 metrów w łyżwiarstwie szybkim.
Na turnieju hokejowym Kanada zdobyła złoty medal, strzelając 110 goli i tracąc tylko trzy.
Na prawie trzystu zawodniczek było tylko trzynaście kobiet, które rywalizowały wyłącznie w łyżwiarstwie figurowym.
Co ciekawe, MKOl dopiero w 1925 roku zdecydował, że pod jego sztandarem odbędą się odrębne Zimowe Igrzyska Olimpijskie. A te w Chamonix zostały z mocą wsteczną wyznaczone jako pierwsze igrzyska olimpijskie.
2. Spadł z pochodnią. I cały świat to widział
Były to siódme Zimowe Igrzyska Olimpijskie. W 1956 roku włoski łyżwiarz szybki Guido Caroli otworzył słynną imprezę w małym włoskim miasteczku Cortina d’Ampezzo.
Dumnie niósł pochodnię z ogniem w prawej ręce na stadion na oczach tysięcy kibiców. Jeździł na łyżwach. Jednak ten symboliczny akt nie zadziałał dla niego.
Caroli upadła na ziemię wkrótce po wejściu na stadion i prawie zgasiła olimpijski znicz. Szybko jednak wstał i kontynuował ceremonię.
Jego największym nieszczęściem było to, że igrzyska olimpijskie w 1956 r. były pierwszymi transmitowanymi dla międzynarodowej publiczności. Wykorzystali je jako test do relacjonowania ważnego wydarzenia sportowego. Jego upadek do dziś mogą obserwować kibice sportowi na całym świecie.
Pierwsze prawa telewizyjne zostały sprzedane cztery lata później, podczas letnich igrzysk olimpijskich w stolicy Włoch, Rzymie.
3. Pierwsza wioska olimpijska także z Disneyem
W 1960 roku w amerykańskiej dolinie Squaw Valley odbyły się igrzyska olimpijskie. Stacja, mało rozwinięta, w ciągu czterech lat (1956–1960) za 80 milionów dolarów wybudowała nową infrastrukturę godną słynnego wydarzenia.
Ceremonię otwarcia i zamknięcia stworzył słynny Walt Disney.
Igrzyska Olimpijskie w Squaw Valley w 1960 r. były pierwszymi, na których gościła wioska olimpijska, co obecnie jest czymś oczywistym. Po raz pierwszy użyli także komputera do uporządkowania wyników.
Zabrakło jednak zawodów bobslejowych – jedynego razu w historii. Budowa toru bobslejowego była zbyt kosztowna.
4. Bliźniacy rozstają się
W 1986 roku MKOl głosował za inną datą Zimowych i Letnich Igrzysk Olimpijskich, które do tej pory odbywały się zawsze w tym samym roku.
Decyzja ta weszła w życie w 1994 r.
Igrzyska Olimpijskie 1994 w Lillehammer w Norwegii jako pierwsi odbyły się w innym czasie niż ich letni bliźniak. Letnie Igrzyska Olimpijskie odbyły się dwa lata później w Atlancie w Stanach Zjednoczonych.
Po podziale w 1993 roku w Lillehammer zadebiutowały reprezentacje Słowacji i Czech. Żaden z krajów nie zdobył jednak medalu.
Ówczesny prezydent MKOl Juan Antonio Samaranch określił igrzyska olimpijskie w 1994 r. jako najlepsze zimowe igrzyska olimpijskie w historii.
„Irytująco skromny fan Twittera. Skłonny do napadów apatii. Gracz. Certyfikowany geek muzyczny. Twórca. Zapalony odkrywca. Student-amator”.