Szkolnictwo słowackie zasnęło w ostatnim stuleciu, a czasy ujednoliconych schematów należą już do przeszłości. Przeczytaj wstępne wyniki dyskusji i weź udział w jej dalszym ciągu!

Poleganie wyłącznie na edukacji i zdrowym rozsądku już nie wystarcza. Myślenie analityczne i krytyczne, umiejętność korzystania z mediów czy uczenie się przez całe życie… Nie tylko w toczącej się debacie na temat umiejętności potrzebnych w XXI wieku zgadzamy się co do tego.

W obecnej dyskusji DEMDIS zgadzamy się, że świat idzie do przodu i musimy się na to przygotować. Osiągnęliśmy również konsensus co do tego, że edukacja nie powinna pozostawać w tyle za rozwojem technologicznym. Powinniśmy być w stanie nauczyć się nowych umiejętności, zwłaszcza krytycznego myślenia w kontekście. Ale czy oprócz codziennej pracy mamy na to wystarczająco dużo okazji i czasu? Podobno nie wszystkie.

Dołącz do dyskusji i znajdź wspólne rozwiązania. Stawką jest przyszłość przyszłych pokoleń.

Zagłosuj na co najmniej siedem komentarzy i zobacz, która grupa opinii jest Ci najbliższa.

Dzięki za uprzejmą rozmowę!

Kto się zaangażował?

W dyskusji spotykamy reprezentację trzech grup opinii (A, B i C). Grupy zostały utworzone automatycznie na podstawie głosów oddanych przez ponad 200 uczestników. Główny konflikt zdań pojawił się pomiędzy grupami B i C w kwestiach dostępu do edukacji i barier.

Grupa A charakteryzuje się większym zaufaniem do istniejącego systemu szkolnego. Na podstawie wyników głosowania można przypuszczać, że w grupie dominują osoby starsze, bez wyższego wykształcenia, które w przeciwieństwie do pozostałych prelegentów nie odczuwają tak znaczących braków w zakresie wykształcenia, innowacyjności czy krytycznego myślenia.

Tę grupę definiuje głównie przekonanie, że na Słowacji jest wystarczająco dużo wykwalifikowanych ludzi, ale nie są oni odpowiednio opłacani. Jednocześnie grupa A charakteryzuje się wysokim odsetkiem głosów nieważnych w porównaniu z pozostałymi.

Uczestnicy grupy B charakteryzują się mniejszym obciążeniem pracą, ponieważ mają więcej wolnego czasu i energii na kontynuowanie nauki. Jednocześnie zasadniczo różni się od grupy C. Generalnie grupa ta nie odczuwa braku możliwości rozwijania swoich umiejętności.

Grupa C przeciwstawia się zatem Grupie B. Interesariusze zaliczani do Grupy C generalnie zgłaszają trudne podejście do edukacji, ale są wystarczająco świadomi jej wagi. Stwierdzają, że „gdy człowiek ma problem z zarobieniem na życie, trudno jest zdobyć wykształcenie”.

Jak sami mówią, praca wyczerpuje ich tak bardzo, że nie mają energii na naukę. Brak wsparcia ze strony pracodawców postrzegają jako kolejną fundamentalną barierę w edukacji.

Rozumiemy wartość edukacji

Pomimo deklarowanych różnic w podejściu do edukacji, dyskusja pokazała, że ​​zgadzamy się co do kilku wspólnych wartości. Potwierdziła, że ​​doskonale zdajemy sobie sprawę z dynamiki wielu zmian społecznych, gospodarczych i środowiskowych oraz konieczności przygotowania się do nich.

Prelegenci jednoznacznie zgodzili się, że musimy reagować na szybko zmieniający się świat z naciskiem na adaptację i elastyczność. Jesteśmy świadomi, że edukacja musi odzwierciedlać te zmiany i przygotowywać ludzi do rynku pracy jutra.

Zgadzamy się, że zdobycie wykształcenia i nowych umiejętności to najlepsza inwestycja. Rozumiemy również, że nie starczy nam już zdrowego rozsądku. W edukacji należy jednak położyć większy nacisk na myślenie krytyczne i analityczne. Jednocześnie zdajemy sobie sprawę, że sami powinniśmy mieć możliwość uczenia się nowych umiejętności i ciągłego szkolenia.

Kto ma czas na naukę?

Dyskusja pokazała nam jednak, że nie wszyscy mają takie same możliwości uczenia się przez całe życie. Aż połowa wszystkich interesariuszy odczuwa brak szans, co jest spowodowane głównie zbyt dużym obciążeniem pracą i jednocześnie niewystarczającymi wynagrodzeniami lub złą ogólną sytuacją finansową.

Większość osób biorących udział w dyskusji uważa, że ​​pracodawca powinien bardziej aktywnie angażować się w edukację. Nie proszą firm o motywowanie pracowników do zdobywania nowych umiejętności. Oczekują jednak, że pracodawca przynajmniej wesprze swoich pracowników w obszarze edukacji.

W dyskusji uzyskaliśmy nawet ogólną zgodę co do jednego konkretnego sposobu, w jaki firmy mogą podejść do szkolenia swoich pracowników. „Powinniśmy mieć czterodniowy tydzień pracy i piąty dzień na edukację” – zgodzili się mówcy.

Dołącz do dyskusji, znajdź wspólny język i spróbuj znaleźć rozwiązanie problemu braku możliwości zdobycia nowych umiejętności.

O projekcie

DEMDIS to stowarzyszenie obywatelskie, które wykorzystuje innowacyjne metody do znajdowania konsensusu i zrozumienia w podzielonym społeczeństwie. Więcej informacji i wyniki poprzednich dyskusji można znaleźć na stronie demdis.sk.

Regulamin czatu znajdziesz w Kodeksy uczciwej i otwartej dyskusji, które tworzymy razem z Tobą. Więcej informacji na temat metodologii na ta linia. Możesz także relacjonować dyskusję na żywo Popatrz tutaj.