Nazywa się to Adam Darski i ma obecnie czterdzieści pięć lat. Urodził się w polskim mieście Gdańsku, dorastając jako katolik. Jego miłość do muzyki i gitary, na której zaczął grać w wieku ośmiu lat, zmieniła jego przeznaczenie. Studiował historię przez sześć lat, w tym jeden rok łaciny na studiach. Wszyscy fani metalu znają go dziś pod pseudonimem Nergala. Jako nastolatek założył zespół Dziwakktóra dziś jest marką światową.

Jego życie przeplata się z wieloma zwrotami akcji, kontrowersjami, wzlotami i upadkami. Dlaczego ośmielamy się powiedzieć, że jest obecnie jedną z najbardziej kontrowersyjnych osobowości w Polsce? Jest więcej niż wystarczająco powodów. Jego pogarda bogów, darcie świętych ksiąg i wygrane sprawy sądowe przeciwko państwu uczyniły z niego męczennika, za którym podążały tłumy kibiców. Zwracamy uwagę, że poniższy artykuł nie jest biografią, ale historią człowieka innego niż wszystkie.

Znalazł się w otchłani mrocznej muzyki

Gdańsk to jedno z najstarszych i największych polskich miast, położone na Pomorzu nad Wisłą nad brzegiem Morza Bałtyckiego w Zatoce Gdańskiej. Ma powierzchnię 262 kilometrów kwadratowych i mieszka na nim prawie pół miliona ludzi. Wśród osobowości, które się tam urodziły, są na przykład fizycy, astronomowie, sportowcy czy politycy czy pisarze. Jednak niewielu (być może żaden) z nich jest na świecie Telefon popularny jako Nergal.

Na północy Polska sąsiaduje pośrednio z takimi krajami jak Dania, Norwegia i Szwecja. Chociaż pierwsza grupa użyła tego terminu „czarny metal”pochodzi z Anglii, silnie wpłynęła na niego muzycznie Norweska wełna czarny metal. Chyba nie trzeba tłumaczyć, czym jest metal. „Czarny” jest nieco ostrzejszy, ostrzejszy, teksty skupiają się na naturze, satanizmie, indywidualizmie i innych tematach, które czynią ten gatunek wyjątkowym przeżyciem. Wiele osób uważa, że ​​krzyczenie do mikrofonu i kiepskiej jakości nagrania są po prostu niezrozumiałe, ale to nie wszystko. Albo cię połknie, albo nie pasuje.

Fani, którzy się tam znaleźli, podnieśli to do czegoś wyższego. Nie chodziło tylko o muzykę, ale o wyzwanie rzucone tradycji i jednocześnie powrót do historycznych korzeni. Niezależnie od tego, czy uznamy to za młodzieńczy bunt, czy totalną głupotę, ten gatunek dosłownie wywołał w latach 90. mordercze delirium. Kościoły zostały spalone, Członkowie zespołu zabijali się nawzajem. Media były pochłonięte wiadomościami o black metalu, co spowodowało, że rozprzestrzenił się on masowo na całym świecie.