Polska będzie próbowała zablokować porozumienie migracyjne krajów UE, tworząc koalicję przeciwników. Jeśli Parlament Europejski i państwa mimo to go zaakceptują, Warszawa mówi, że go nie wykona.

Według Piotra Müllera, rzecznika konserwatywnego rządu, Warszawa będzie próbowała zablokować pakt o migracji i azylu, który w zeszłym tygodniu został zatwierdzony przez Radę UE. Poinformował o tym w wywiadzie udzielonym w niedzielę 11 czerwca dla TVP Info.

„Polska nie zgodzi się na obowiązkowy program relokacji” – powiedział sekretarz stanu w MSZ Szymon Szynkowski vel Sęk, dodając, że system „już okazał się absolutnie nieskuteczny i szkodliwy”. „Czas skupić się na głównych wyzwaniach i skutecznych narzędziach, a nie pseudopoprawkach” – dodał.

Szynkowski vel Sęk zwrócił również uwagę, że Polska skutecznie poradziła sobie z największym kryzysem migracyjnym po II wojnie światowej, czyli falą uchodźców po rozpoczęciu rosyjskiej inwazji na Ukrainę. Od 24 lutego 2022 r. kraj przyjął dwa miliony uchodźców. Ponad dziesięć milionów przekroczyło granicę polsko-ukraińską.

Polska i Węgry były jedynymi państwami członkowskimi, które głosowały przeciwko wspólnemu stanowisku Rady w czwartek 8 czerwca. Słowacja wstrzymała się od głosu.

Wniosek opiera się na tzw. obowiązkowym mechanizmie solidarności. Wymaga od krajów, które odmawiają przyjęcia ustalonych limitów osób ubiegających się o azyl, wniesienia wkładu finansowego w wysokości 20 000 euro na osobę lub relokacji do innego kraju.

Polska odrzuca obie opcje. Zdaniem stałego przedstawiciela Polski w Brukseli Andrzeja Sadosia możliwość wniesienia wkładu finansowego to „kara” za odmowę przyznania kwot. Dlatego będzie próbował stworzyć koalicję w Parlamencie Europejskim, która mogłaby pójść wbrew zgodzie państw członkowskich.

Jeśli tak się nie stanie, a propozycja otrzyma również zielone światło od Parlamentu Europejskiego, Warszawa nie planuje wywiązać się ze zobowiązań wynikających z nowego paktu o migracji i azylu.

Słowacja podczas migracji straciła kontakt z rzeczywistością

Minister Šimko początkowo chciał głosować za elastyczną solidarnością, bo właśnie o to od dawna prosi Słowacja. Dezinformatorzy wymyślili jednak, że zamierzają zatwierdzić obowiązkowe kwoty. W Luksemburgu nie tylko wstrzymał się od głosu, ale też starał się pracować z prawdą.