Dziesiątki cywilów wraz z ukraińskimi obrońcami miasta przez kilka tygodni ukrywały się w rozległym kompleksie huty, zanim zostały ostrzelane przez armię rosyjską.

Jak donosi brytyjski dziennik The Guardian, przedstawicielka rosyjskiego Ministerstwa Budownictwa Julia Maksimowowa, według agencji TASS, powiedziała, że ​​odbudowa huty w okupowanym przez Rosję Mariupolu nie jest ani „możliwa, ani opłacalna”. Dodała, że ​​Rosja planuje rekompensaty dla osób, które straciły pracę w wyniku wstrzymania produkcji.

Po 24 lutego 2022 roku, kiedy wojska rosyjskie wkroczyły na terytorium Ukrainy, technologie huty Azowstal zostały zachowane. Od pierwszych dni wojny Mariupol był oblegany przez wojska rosyjskie i poddawany ciężkim bombardowaniom.

Ostatnim bastionem obrońców miasta była Huta Azowstal, gdzie członkowie Pułku Azowskiego i 36. Brygady Piechoty Morskiej Sił Zbrojnych Ukrainy nadal stawiali opór okupacyjnym wojskom rosyjskim. Cywile, w tym dzieci, osoby starsze i chore, również ukrywały się w hucie – zwłaszcza w ich podziemnym kompleksie schronów – podczas walk.

Oblężenie Azowstalu zakończyło się w maju, po ponad dwóch miesiącach. Ukraińscy żołnierze, którzy go bronili i którzy przeżyli, poddali się.

Przywódca samozwańczej prorosyjskiej Donieckiej Republiki Ludowej (DRL) Denis Puszylin zapowiedział wówczas zburzenie Azowstalu i przekształcenie Mariupola w kurort.

W czerwcu 2022 roku wicepremier Rosji Marat Chusnullin, który nadzoruje odbudowę okupowanych terytoriów ukraińskich, zapowiedział, że Azowstal będzie nadal funkcjonował „jak park przemysłowy lub miejsce odpoczynku, ale „bardziej jak kompleks metalurgiczny”.

W październiku ubiegłego roku opublikowano również projekt, który przewiduje utworzenie technoparku z kilkoma fabrykami powiązanych branż na terenie Azovstal. Zgodnie z tym projektem odrestaurowany musi zostać także teatr dramatyczny, który został zbombardowany i zabił setki cywilów.

Azovstaľ był jednym z największych zakładów metalurgicznych w Związku Radzieckim. Powstał w 1933 roku i przetrwał okupację niemiecką. Po rozpadzie Związku Radzieckiego pozostał jednym z największych zakładów produkcyjnych na Ukrainie i zatrudniał ponad dziesięć tysięcy osób.

Od 2006 roku jest częścią grupy Metinvest ukraińskiego przemysłowca Rinata Achmetowa. Każdego roku firma produkowała 5,7 mln ton surówki i 5,3 mln ton stali konwersyjnej. (TASR)