Autor jest ekonomistą, Instytut Prognoz Republiki Słowackiej

Maj przyniósł dobre wieści dla światowej gospodarki. Inflacja, największy problem gospodarczy ostatnich dwóch lat, znacznie spadła. W Stanach Zjednoczonych jest to nawet mniej niż pięć procent. Szef amerykańskiego banku centralnego (w skrócie Fed) zapowiedział, że „niedaleko” przestaną podnosić stopy procentowe. Przedstawiciele Europejskiego Banku Centralnego zgadzają się jednak w swoich wypowiedziach na dalsze podnoszenie stóp procentowych. Choć w wolniejszym tempie, po ćwierć procenta będą.

Dlaczego bank centralny USA rozważa pauzę, a bank europejski chce dalej podnosić stopy procentowe? Jest więcej powodów. Od różnic czysto technicznych po różnice strukturalne w systemie finansowym, w tym różną dynamikę inflacji. W porównaniu ze Stanami Zjednoczonymi inflacja w strefie euro zaczęła rosnąć z lekkim opóźnieniem, ale osiągnęła szczyt później i na znacznie wyższym poziomie. Europejski Bank Centralny ma zatem przed sobą dłuższą i trudniejszą drogę do obniżenia inflacji. Na początku amerykański bank centralny wahał się przed podniesieniem stóp procentowych, ale potem zaczął je podnosić bezpośrednio z krucjatowym patosem. Jedyne, czego się bała, to wywołanie recesji i wzrost bezrobocia. To się nie zdarza. Stało się jednak coś zupełnie innego, czego nikt się nie spodziewał. Aktywa niektórych dużych banków komercyjnych zaczęły tracić na wartości z powodu szybko rosnących stóp procentowych. Kilka średnich banków prawie upadło. Przedstawiciele Fed przyznali, że nie spodziewali się czegoś takiego, a kondycja finansowa amerykańskich banków nie jest tak dobra, jak myśleli. W końcu inflacja w Stanach Zjednoczonych znacznie spadła i dalsze znaczące podwyżki stóp procentowych nie są już tak priorytetowe jak na początku roku.

Cena niepewności…

Ten artykuł jest przeznaczony wyłącznie dla subskrybentów Denník N.

Czy jesteś abonentem?Zaloguj sie