Lempart studiował prawo, pracował w Ministerstwie Pracy i Spraw Socjalnych, a później prowadził własną działalność gospodarczą. Ale zeszłej jesieni straciła błyskotliwą karierę Polski Trybunał Konstytucyjny, którego sędziowie są wybierani przez rządzącą konserwatywną partię Prawo i Sprawiedliwość (PiS), de facto zakazał aborcji.

42-letnia Lempart miała kilkuletnie doświadczenie w organizowaniu protestów antyrządowych, więc zdecydowała się pomóc teraz. Stopniowo stał się jedną z najwybitniejszych twarzy wielkich protestów. Ale od tego czasu, jak sama mówi, jest w Polsce bezrobotna.

„Ze względu na to, co rząd może zrobić takiej firmie, nikt nie da mi pracy” – opisuje swoje obawy dla Aktuálně.cz.

Lempart jest nie tylko częstym celem ataków słownych, ale także stoi w obliczu 79 procesów sądowych za organizowanie nieautoryzowanych protestów podczas pandemii koronawirusa. „Mogę spędzić do ośmiu lat w więzieniu” – mówi.

Ale się nie boi. Jak pokazują przypadki innych uczestników protestów, 95% sędziów orzeka na korzyść działaczy. „Zawsze mamy niezawisłych sędziów na tym poziomie sprawiedliwości. Oczywiście coś się może zdarzyć i mogę skończyć w pięciu procentach przegranych spraw, ale to część mojej pracy” – powiedział Lempart, jeden z gości Inspiration Forum. koniec października. 25. Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych Ji.hlava.

Została także dyrektorem Polskiej Fundacji Strajk Kobiet, z którą zbiera fundusze na sprawny przebieg protestów i pomoc protestującym – m.in. na pokrycie kosztów sądowych. Sam Lempart otrzymuje od niego takie samo wynagrodzenie jak pozostali pracownicy. Trochę powyżej płacy minimalnej.

„Moje życie jest znacznie trudniejsze niż rok temu. Ale też czuję się częściowo usatysfakcjonowany.

Według statystyk kontakt z Infolinią Aborcyjną jest trzecim najczęściej rozpoznawanym numerem w Polsce. Numer +48222922597 wisi na budynkach, koszulkach, bilbordach – nawet politycy opozycji nosili z nim kartki w telewizji. „Każdy zna ten numer” – dodaje Lempart.

Protestujący również mają poważny uraz

Ale dziesiątkom tysięcy protestujących nie udało się unieważnić decyzji sądu i zakaz aborcji wszedł w życie w styczniu. Zmieniło się jednak podejście policji do tłumienia protestów.

„Nie tylko byłem świadkiem brutalności policji, sam tego doświadczyłem. W październiku zeszłego roku jednostka antyterrorystyczna w cywilnych ubraniach udawała protestujących. Ale wtedy ludzie zaczęli bić pałkami. Złapali mnie też i coś się stało z moim kręgosłupem. …nie mogła chodzić” – wspominała w zeszłym roku.

Oprócz obrażeń aktywistka doznała także urazu, którym obecnie zajmuje się z lekarzami. Jednak nie tylko ona. Niektórzy ludzie cierpią również na zespół stresu pourazowego. „Ludzie cierpieli z powodu przemocy, obserwowali to. Albo byli otoczeni przez tłum policji i nie mogli wrócić do domu. Jednocześnie wiedzieli, że policja może im coś zrobić i że nikt nic nie zrobi to”, wyjaśnia. „Siły bezpieczeństwa nie są za to odpowiedzialne. Z ich punktu widzenia jest w porządku” – dodał.

Dlatego Strajk Kobiet uruchomił infolinię, z którą mogą kontaktować się osoby z podobnymi problemami. Fundacja może im również zrefundować sesję u psychologa. Z tej usługi korzysta 700 osób, ale aktywistka szacuje, że w rzeczywistości jest więcej osób z tymi problemami. „Nie sądzę, że moglibyśmy przeżyć bez pomocy psychologicznej”.

Ale fundacja działa również na innych frontach. Oprócz pomocy protestującym i dostarczania informacji na temat aborcji, w październiku tego roku uruchomiła również program skupiający się na przemocy domowej. Tworzy to sieć ludzi w różnych częściach Polski, do których mogą się zwrócić ofiary.

W kraju nadal działa oficjalna infolinia, ale Strajk Kobiet obawia się, że dotychczasowe działania konserwatywnego rządu mogą wkrótce zostać nawet wyciszone. „Oczekujemy, że rząd odrzuci Konwencję Stambulską o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej. W tym przypadku linia by nie działała, nie byłoby rejestru spraw i trudno byłoby ludziom uzyskać pomoc” powiedział.

Winę ponosi rząd i Unia Europejska

Aktywiści zbierają teraz podpisy, które zmusiłyby rząd do negocjowania ustawy antyaborcyjnej. Komentują jednak także wolność mediów, niezależność wymiaru sprawiedliwości, traktowanie migrantów na granicach czy prawa mniejszości seksualnych.

„Nastrój w społeczeństwie różni się od tego, o czym mówi rząd. Poparcie dla legalnej aborcji wynosi 69%, w porównaniu z 37% w 2016 roku. Ponad połowa ludzi głosowałaby za równouprawnieniem par tej samej płci. rząd jest – ocenia sytuację w Polsce.

serwer Przegląd Bałkanów mówi, że spadek popularności partii był również spowodowany pandemią koronawirusa. Sondaże opinii publicznej z końca lipca wykazały, że tylko 30% ankietowanych zagłosuje na partię. Według amerykańskiej telewizji całkowity zakaz aborcji jest na korzyść Aktualności BNC tylko dziesięć procent Polaków.

Według Lemparta wszystko to mogłoby przyczynić się do exodusu młodych ludzi z kraju. Widzi nadzieję w ewentualnej zmianie rządu, ale wybory odbędą się dopiero dwa lata później. „Mamy czas, musimy go wykorzystać tak, jak zrobiliśmy to na protesty. Będziemy naciskać na opozycję, aby się przekształciła i dostrzegła, czego ludzie naprawdę chcą. I żeby sami ludzie szli do urn wyborczych. Wiemy, że zmiana nie przychodzą same” – dodał.

Ale Lempart obwinia bieżące problemy w Polsce i Unii Europejskiej oraz jej powolną reakcję – czy to stan polskiego wymiaru sprawiedliwości, czy też aborcję. W czerwcu tego roku Parlament Europejski ostatecznie uznał aborcję za prawo człowieka. Ale według aktywistki jest już za późno. „Oczekiwałbym czegoś więcej. Że zadziałają, zanim wydarzy się coś strasznego” – dodaje.