Kryzysu klimatycznego, podobnie jak wojny z Ukrainą, nie da się ukryć przed dziećmi – mówi psycholog Jan Krajhanzl. Po pierwsze, dzieci muszą usłyszeć od rodziców, że coś z tym robią.
Kilka dni po tym, jak naukowcy z Organizacji Narodów Zjednoczonych przedstawili swój najnowszy i najobszerniejszy raport na temat kryzysu klimatycznego, głos zabrał czytelnik Denníka N Márii. „Mój szóstoklasista wrócił ze szkoły z pytaniem, czy wiem, że za 50 lat nie będzie można tu mieszkać, a za sto lat nie będzie już świata. I zakończył pytaniem: „Więc ja nie będzie miał więcej dzieci?
Według Márii to nieproporcjonalne, że dzieci w wieku jej syna są „nawiedzane” w szkole w ten sposób. „Mimo to trudno jest przynajmniej chronić ich przed wiadomościami”.
„Z drugiej strony mamy dziś do czynienia z niestabilnością młodych ludzi i przepełnionymi poczekalniami w psychiatrii dziecięcej”, uważa Mária. „Czy strach przed przyszłością jest dobrą motywacją dla dzieci? Gdzie jest granica?
Zmiana klimatu czy kryzys? Które wyrażenie jest poprawne?
- Oba terminy są poprawne i zasadniczo oznaczają to samo. Termin „zmiana” jest terminem naukowo neutralnym, podczas gdy słowo „kryzys” lepiej odzwierciedla zagrożenia, przed którymi stoimy już jako jednostki i jako społeczeństwo.
- Jednak psychologowie zalecają używanie terminu zmiana klimatu w komunikacji z dziećmi.
- Możesz znaleźć wyjaśnienie, dlaczego w Denník N używamy tagu kryzysu klimatycznego do oznaczania artykułów w tym komentarzu.
Co mówią psychologowie?
„Żadnych ekologicznych horrorów aż do czwartej klasy szkoły podstawowej” – mówi czeski psycholog społeczny Jan Krajhanzl o podejściu do edukacji ekologicznej na przykład w Stanach Zjednoczonych. Krajhanzl specjalizuje się w komunikacji kryzysów klimatycznych i jest jednym z założycieli Instytutu Badawczego 2050.
Psycholog dziecięcy Jana Ashford zwraca również uwagę, że zwłaszcza u małych dzieci, które nie znają kontekstu, kryzys klimatyczny może wywołać wielki strach, a nawet poczucie egzystencjalnego zagrożenia. „Niepokój lub smutek związany ze zmianami klimatycznymi jest czasem ekstremalny i paraliżujący” – wyjaśnia.
Nie możemy jednak uniemożliwić dzieciom dostępu do informacji gdzie indziej i wcześniej niż w szkole. I zaczynają rozmawiać między sobą o zmianach klimatycznych. „Ostatnio obserwujemy też coraz więcej dzieci z ogromnym lękiem przed wydarzeniami, które wydają się być związane ze zmianami klimatycznymi – lękiem przed tornadami, powodziami, pożarami” – wyjaśnia Jana Ashford.
Według psychologa Jana Krajhanzla najgorszą rzeczą, jaką może zrobić rodzic w sytuacji, gdy dziecko konfrontuje go z kryzysem klimatycznym, jest
Aby czytać, potrzebujesz co najmniej standardowej subskrypcji.
„Całkowity ekspert w dziedzinie muzyki. Badacz Twittera. Miłośnik popkultury. Fanatyk telewizji przez całe życie”.
