W bankach systemy informatyczne są standardowo usuwane w ciągu sześciu lat i zastępowane nowymi. Technologie operacyjne, które często sterują kluczowymi procesami produkcyjnymi i są połączone z systemami logistycznymi firm o znaczeniu krytycznym, zwykle korzystają z tego samego sprzętu przez 20 lat. Mówiąc dokładniej, na Słowacji większość wykorzystywanych technologii operacyjnych nie jest zabezpieczona na poziomie odpowiadającym 2022 r.

„Myślę, że wciąż są na poziomie z ostatniej dekady, a wynika to z uzależnienia od dostawcy” – mówi Ivan Makatura, dyrektor Centrum Kompetencji i Certyfikacji Cyber ​​​​Security (KCCKB). Powołana przez Agencję Bezpieczeństwa Narodowego organizacja jest częścią sieci krajowych ośrodków koordynacyjnych, których celem jest kształtowanie polityki cyberbezpieczeństwa. Makatura pracuje również jako ekspert kryminalistyczny w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony systemów informatycznych, niedawno otrzymał nagrodę Człowieka Roku w IT. W jego wywiadzie przeczytacie:

• Dlaczego, według policyjnych statystyk, wydaje się, że na Słowacji nie mamy problemu z cyberprzestępczością.
• Co jest najważniejsze w zapobieganiu cyberprzestępczości.
• Dlaczego słowacka metodologia i unijna dyrektywa w sprawie oceny cyberbezpieczeństwa są przygotowywane równolegle?
• Co powinna przynieść nowa europejska dyrektywa w sprawie cyberbezpieczeństwa NIS 2, która później „przekształci” nasze prawo,
• Które partie wiedzą, co naprawdę dzieje się na Słowacji w zakresie cyberbezpieczeństwa.
• Jakie cyberbezpieczeństwo jest przez wiele stron bagatelizowane.
• Dlaczego uzależnienie od dostawcy jest dużym problemem w środowisku technologii operacyjnej.
• Czy po wojnie na Ukrainie firmy i instytucje zaczęły inaczej postrzegać cyberbezpieczeństwo?

Jak klasyfikuje się cyberprzestępstwa

Jaki jest stan cyberbezpieczeństwa instytucji rządowych i infrastruktury krytycznej na Słowacji? Czy ktoś może powiedzieć na pewno?