Większość obserwatorów zgadza się, że zapłacił cenę za swoją zuchwałość wobec Putina i jego generałów.

Warto wysłuchać załączonego monologu Prigożyna, ponieważ zawiera fakty, a także własne przesłania polityczne Prożyna, które są praktycznie nie do pogodzenia z życiem w Rosji. Zburzyło to oficjalny wizerunek zasadności „operacji specjalnej” na Ukrainie. Ten obraz jest częścią kłamstwa państwowego w putinowskiej Rosji. Wideo Prigogine’a sprawiło, że poczuł się – jak to miało miejsce w przypadku kłamstw państwowych – zasadniczo zagrożony. Ponieważ zagraża mu każde prawdziwe słowo. I nawet jeśli ochrona państwa opiera się na bagnetach i armatach wielkiej armii, FSB i wszechobecnej propagandzie. Wydaje się, że jeden film „kucharza” nie jest w stanie obalić tego kłamstwa stanu. Ale wstrząsnęło i jego konsekwencje będą odczuwalne nawet po jego śmierci. Być może w oczach Kremla to wideo było ważniejszym powodem „ostatecznego rozwiązania” J. Prigożyna niż cokolwiek innego.

Obraz myślenia rosyjskiej elity, jaki przedstawia nam „kucharz Putina”, jest przesłaniem groźnym.

To potwierdza słuszność naszego stanowiska: nigdy więcej rosyjskiej okupacji!

Pugaczow (Емелья́й Ива́іович Пугачёв; 1742 – 1775) był kozakiem dońskim. Początkowo – podobnie jak J. Prigożin – także on przez wiele lat walczył w służbie Kremla i także zdobywał nagrody. Później jednak zorganizował swoich najemników, jak powiedzielibyśmy dzisiaj (liczył około 25 000 żołnierzy). Co ciekawe, 248 lat później buntownik Prigożyn stanął przed Putinem z mniej więcej taką samą liczbą uzbrojonych ludzi. Pugaczow ogłosił (choć nie miał YouTube) prawie to samo co Prigożyn: swoje aspiracje do tronu carskiego.

W ten sam sposób, w jaki Prigożin zdobył Rostów, rebelianci Pugaczowa zdobyli także jedno z ważnych rosyjskich miast, Kazań. Miasto również otworzyło przed nim swoje podwoje bez walki. Stamtąd ruszył także w stronę Moskwy… Bunt Pugaczowa przeciwko Kremlowi trwał nieco dłużej i zakończył się zdradą własnego narodu. Żołnierze armii rebeliantów Pugaczowa przekazali swojego dowódcę wojskom carskim w zamian za ułaskawienie. Ułaskawiono także osierocone oddziały Prigożyna (ale nie znamy jeszcze okoliczności tego ułaskawienia).

Po uwolnieniu Pugaczow przez prawie rok przetrzymywano w klatce w rosyjskich miastach, aby wmówić ludziom, że wojska carskie go pokonały. Ostatecznie został osądzony w Moskwie i skazany na śmierć przez rozczłonkowanie. Przywódca buntu 2023 Eugene Prigojine.

Są dwie różnice: pierwsza jest taka, że ​​Prigożyn nie miał prawa do publicznego procesu (kto wie, czego się dowiemy?).

Po drugie, w przypadku potępienia Pugatčowa cesarzowa Katarzyna okazała miłosierdzie i zamieniła straszliwą karę rozczłonkowania na bardziej cywilizowane ścięcie.

I „wódka za wiadomością”: w 1775 r. Kreml nazwał to powstanie buntem przeciwko tronu, sprowokowanym przez agentów obcych krajów wrogich Rosji. Jestem przekonany, że prędzej czy później Kreml odkryje dowody na bunt Jewgienija Prigożyna przeciwko 2023 r.