Przedterminowe wybory wciąż trwały, a Igor Matovič wystąpił przed mediami i wezwał kolegów parlamentarzystów do uniknięcia „populistycznej masakry”. Kilka tygodni później przedstawił swoją propozycję: 500 euro dla wszystkich, którzy wezmą udział w wyborach.

Aby zadowolić elektorat, w tym roku rozdarto worek wątpliwych propozycji. Ale to nie tylko specyfika ostatnich sesji sejmowych. Przez cały okres pojawiały się absurdalne propozycje. Politolog Tomáš Koziak wyraził się jednoznacznie: „To przejaw niekompetencji. A zwłaszcza w ostatnim okresie to właśnie przejawy populizmu dominowały wśród posłów. Każdy chce zabłysnąć przed liderem partii i przyciągnąć wyborców”.

Można się też zastanawiać, jak interpretować słowo populizm. „Populizm podkreśla różnicę między „ludem” a „elitą”, uważając lud za moralnie czysty, a elitę za zasadniczo skorumpowaną. Po drugie, głosi alienację elit w taki sposób, że nie są one w stanie rozpoznać i rozwiązać problemów zwykłych obywateli” – pisze politolog Aneta Világi na stronie internetowej Uniwersytetu Komeńskiego.

Z kolei Słownik wyrazów obcych definiuje populizm jako „dążenie do zyskania przychylności bez względu na przyczynę”.

Najbardziej oskarżany o to Igor Matovič ma szczególną wizję populizmu. Kilkakrotnie już mówił mediom, że dopóki w budżecie znajdzie pokrycie finansowe dla propozycji politycznych, nie jest to populizm.

Václav Hřích, analityk agencji AKO, uważa, że ​​tworzenie projektów ustaw, które przyciągają uwagę opinii publicznej, gra na wyborcach: „To są propozycje prasowe. Dlatego robi się o nich komunikat prasowy, aby przyciągnąć uwagę wyborców. Nie muszą wtedy przechodzić , to tylko kwestia wysłania sygnału. Jeśli go nie dostaną, winni są inni. To niezły spektakl dla elektora”.

Jednak nie wszystkie absurdalne propozycje były populistyczne. Niektórzy po prostu przybyli na posiedzenie plenarne z określonych powodów lub okoliczności.