Młody kawaler Charles został opisany przez światowe media jako najbardziej pożądany samotny mężczyzna. Sportowy, nienagannie ubrany, jeszcze jeden książę… Ale arystokratka, która poznała Karola w latach 70., powiedziała, że ​​nigdy wcześniej nie spotkała bardziej samotnej osoby. Książę nie mógł wówczas mieć pojęcia, że ​​na swoją główną rolę będzie czekał przez większość swojego życia.

Elżbieta urodziła swoje pierworodne dziecko w wieku dwudziestu dwóch lat w 1948 roku. Gdy tylko postać chłopca zaczęła się pojawiać, królowa i książę Filip byli przerażeni. Następca tronu był wyraźnie nadwrażliwy, wrażliwy, czuły, skłonny do użalania się nad sobą.

Kiedy dwa lata później na świat przyszła córka – ognista i nieustraszona Anna – kontrast (i rozczarowanie pierwszej) nie mógł być większy. W tym czasie arystokracja miała personel do wychowywania dzieci. Nianie bawiły się z małym Karolkiem, czytały mu, pokazywały otaczający go świat. W tej chwili młoda królowa tonęła w rządowych dokumentach, przyjmowała oficjalne wizyty i pozwalała Churchillowi wysyłać ją w świat.

Punktualnie o 9:30 Charles został przywieziony do domu swojej matki, aby się pożegnać. Widywał ją też czasem wieczorem, przed wyjściem, ładnie udekorowaną. Nianie zastąpiły wówczas szkoły. Karol jest pierwszym monarchą w historii monarchii, który ma uniwersytet. Nauczyciele zgodzili się, że był ponadprzeciętnie inteligentny. Studiował antropologię i socjologię.

Prezent od królowej

Pamiętasz, co dostałeś na dziewiąte urodziny? Królowa zaskoczyła syna prezentem, którego dowiedział się z radia w szkole: nadała mu tytuł Księcia Walii. Monarcha był nieco rozczarowany niewdzięczną reakcją Karola. Czy wyznał jej, że od tamtej pory jego koledzy z klasy niestrudzenie wyśmiewali się z niego z powodu jego prestiżowego tytułu? Ledwo wtedy, ale już jako dorosły, wyznał w swojej biografii, w której brutalnie opowiedział królowej i jej ojcu o najbardziej gorzkich chwilach ich wychowania.