Powodem było to, że porównywali życie na demokratycznym Zachodzie do życia w Związku Radzieckim.
WILNO. We wtorek na litewskim portalu śledczym kgbveikla.lt (operacje KGB) po raz pierwszy opublikowano akta osobowe 50 żołnierzy polskiej armii obcej, wziętych do niewoli przez Sowietów po powrocie do ojczyzny w 1951 r. i deportowanych na odległe tereny ówczesnego Związku Radzieckiego. TASR otrzymał raport od agencji informacyjnej PAP.
Według Centrum Badań nad Ludobójstwem i Oporem w Litwa dokumenty te świadczą o sowieckiej brutalności i kłamstwach. Pięćdziesięciu deportowanych, w tym 25 Polaków, 17 Litwinów, pięciu Rosjan, dwóch Tatarów i jeden Białorusin służyło w tzw. Armii Andersa – Polskich Siłach Zbrojnych na Wschodzie – w czasie II wojny światowej.
Armia Andersa została utworzona w Związku Radzieckim, ale na mocy porozumienia z zachodnimi aliantami została ewakuowana przez Iran do Palestyny, gdzie znalazła się pod dowództwem brytyjskim. Armia stanowiła większość 2 Korpusu Polskiego, który walczył dalej Włoski przód. Żołnierze zostali schwytani po powrocie do swoich rodzinnych okolic Wilna, które po II wojnie światowej stało się terytorium Związku Radzieckiego.
W lutym 1951 r. rząd sowiecki podjął uchwałę nakazującą deportację wszystkich byłych żołnierzy tej polskiej armii i ich rodzin. Ewakuacja rozpoczęła się 31 marca. Z dzisiejszej Ukrainy, Białorusi i Litwy wysiedlono od 13.000 do 14.000 osób. Pięćdziesięciu żołnierzy, których tożsamość ujawniono we wtorek, również zostało wydalonych wraz z rodzinami, tworząc w sumie grupę 187 osób.
Według kgbveikla.lt żołnierze zostali wydaleni za porównanie życia na demokratycznym Zachodzie z życiem w Związku Radzieckim. W 1958 r. Moskwa zaczęła zwalniać część deportowanych, ale zabroniono im powrotu na Litwę.
„Całkowity ekspert w dziedzinie muzyki. Badacz Twittera. Miłośnik popkultury. Fanatyk telewizji przez całe życie”.
